18-րդ դարի ֆրանսիացի խոշորագույն գրողներից
(1697 – 1763)
Պրևոյի գլուխգործոցը «Ասպետ դե Գրիյոյի և Մանոն Լեսկոյի պատմությունը» վեպն է («Աշխարհիկ կյանքից հեռացած տոհմիկ մարդու հիշատակարանը» գրքի 7-րդ հատորը), որտեղ նկարագրված է սիրո ողբերգությունը սոցիալական անհավասարության վրա հիմնված հասարակարգում։ Այս գիրքը, որի թեթևաբարո տոնը իշխանությունների կողմից գնահատվել է որպես բարոյականությունը վիրավորող, արգելվել է և այրվել։
