Շուշաններ | Արմինե Գաբրիելյան

«Բնաշխարհը, ուր ապրում, մեռնում կամ շարունակում են ապրել, թախծել, երազել, երբեմն ակամա փիլիսոփայել Արմինե Գաբրիելյանի անդրանիկ այս ժողովածուի հերոսները, հարազատ է։ Այն ո՛չ Մթնաձորն է, ո՛չ Ծմակուտը, ո՛չ էլ առավել ևս Յոքնափաթոֆան։ Բայց առանձնացած է, փակ, թեև Չարենցի բնորոշմամբ «անդուռ ու խորշակյալ» Արարատյան դաշտն է։ Գրքի ընդհանրական կերպարն էլ Կոստան Զարյանի «Արարատյան գերմարդը» չէ։ Նա ամենասովորական մարդն է՝ Երկիր մոլորակի վրա ինչ-որ տեղում իրեն տրված ժամանակում երջանիկ լինելու հասարակ ձգտումով, որին հասնելը, սակայն, դժվար կամ անհնար է թվում»։

Հովհաննես Երանյան,
արձակագիր