Պիգմալիոն: Կոտրվող սրտերի տունը | Ջորդ Բեռնարդ Շոու

Գիրքը ներառում է Ջորջ Բեռնարդ Շոուի երկու նշանավոր պիեսները՝ «Պիգմալիոն» և «Կոտրվող սրտերի տունը», որոնք ներկայացնում են հեղինակի արվեստի երկու տարբեր, բայց իրար լրացնող կողմերը։

«Պիգմալիոնը» մեղմ, սրամիտ և սոցիալական կատակերգություն է լեզվի, դասակարգային տարբերության և ինքնության մասին։ Պիեսի կենտրոնում է փողոցային ծաղիկ վաճառող աղջիկը՝ Էլիզա Դուլիթլը, և հնչյունաբան պրոֆեսոր Հիգինսը, որը փորձում է նրան «դարձնել լեդի»՝ փոխելով միայն խոսքը։ Շոուն անզիջում սատիրայով քննադատում է հասարակության արհեստական սահմանները, ցույց տալով, թե որքան խորը և ցավոտ կարող են լինել լեզվի ու կարգավիճակի հետ կապված սոցիալական պատնեշները։

Ի հակադրություն՝ «Կոտրվող սրտերի տունը» մութ ու փիլիսոփայական դրամա է, որտեղ անգլիական վերնախավի մեկ առանձնատան օրինակով պատկերում է ամբողջ Եվրոպայի հոգեվիճակը Առաջին համաշխարհային պատերազմից առաջ։ Այստեղ սարկազմը վերածվում է զգուշացման զանգի․ Շոուն ցույց է տալիս մի հասարակություն, որը կորցրել է իր բարոյական հիմքերը և շարժվում է դեպի պատմական ողբերգություն՝ առանց գիտակցելու իր անտարբերության վտանգը։

Այս երկու պիեսները միասին ներկայացնում են Շոուի ստեղծագործական ուժի ամբողջական պատկերը՝ սուր հասարակական քննադատություն, փիլիսոփայական խորություն, հումոր, կենդանի լեզու և մարդու ներանձնային ճակատագրերի վարպետություն։ Հատորյալը կդիմավորի թե՛ դրամատուրգիայի սիրահարներին, թե՛ սոցիալական և փիլիսոփայական գրականության ընթերցողներին։

• «Պիգմալիոն»-ը գրվել է 1912–1913, «Կոտրվող սրտերի տունը»՝ 1916–1917 թթ.

• «Պիգմալիոն»-ը հիմք է դարձել աշխարհահռչակ «My Fair Lady» մյուզիքլի և ֆիլմի համար։

• «Կոտրվող սրտերի տունը» հաճախ համարվում է Շոուի ամենափիլիսոփայական և արդիական պիեսներից։

• Երկու պիեսներն էլ քննադատում են անգլիական վերնախավի արժեքները և սոցիալական անհավասարությունը։

Goodreads