Երվանդ Պետրոսյան
Հայ բանաստեղծ, լրագրող
(1940 – 2016)
Ծնվել է 1940 թվականի փետրվարի 23-ին, Արթիկի շրջանի Հնաբերդ գյուղում (այժմ՝ ՀՀ Արագածոտնի մարզ)։ Ավարտել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական ինստիտուտի պատմալեզվաբանական ֆակուլտետը։ Աշխատել է Հայկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության հեռուստատեսության և ռադիոհաղորդումների պետական կոմիտեում, «Սովետական գրող» հրատարակչությունում։ 1977 թվականից Հայաստանի Գրողների միության անդամ է։ Ստեղծագործել է աշխատանքին զուգընթաց։ Հատկապես ճանաչում է ձեռք բերել մանկական ժողովածուներով։ Նրա բանաստեղծությունները տպագրվել են գրական մամուլում և հանդեսներում։ Զբաղվել է նաև թարգմանությամբ։ Գրքերից են՝ «Պատուհան», «Անվախճան օր», «Հեքիաթ մոծակի և փղերի մասին», «Ժամանակի ծառը», «Արևի տոնը», «Արագածից Արարատ», «Հազարան հավք», «Գաղտնիքի ծառ», «Մկնագիրք», «Կաթ-կաթ հեքիաթ», «Գիրք ելից», «Պապ ու թոռ» և այլն: