Քոմփսոնների ընտանիքը Ջեֆերսոնի տարածքում ամենահինն ու մի ժամանակ ամենաազդեցիկներից էր: Ջեյսոն Քոմփսոնը և նրա կինը՝ Քերոլայնը, ունեն չորս զավակ՝ Քվենթին, Քենդեյս (Քեդդի), Ջեյսոն և Մորի: Այս վերջինը ծնվում է հոգեկան արատով և հինգ տարեկանում, երբ վերջնականապես պարզվում է, որ նա ողջ կյանքում մնալու է ապուշ, վերանվանվում է Բենջամեն կամ Բենջի: Երեխաների ամենավառ հիշողությունը տատիկի մահվան օրն է, երբ նրանց ուղարկում են խաղալու տանից հեռու, գետի մոտ: Քեդդին և Քվենթինը սկսում են ջրել միմյանց և Քեդդին թրջում ու կեղտոտում է իր զգեստը: Ջեյսոնը սպառնում է պատմել ամեն բան ծնողներին, իսկ Բենջին, լացում է, որովհետև նրան թվում է, որ Քեդդիին՝ նրա միակ...
Շվեյցարացի գրող Մաքս Ֆրիշի «Ենթադրենք անունս Գանթենբայն է» վեպը XX դարի մոդեռնիստական գրականության գլուխգործոցներից է: Այստեղ Ֆրիշը դիտարկում է մարդու կյանքի բազմատարբերակությունը: Ինչպես գրում է հեղինակը`ամեն մարդ ուշ թե շուտ իր համար հնարում է պատմություն, որը համարում է իր կյանքը: Իսկ իրականում կարելի է ապրել միայն մեկ կյանք, իսկ մյուսը`զուտ երազանքներում: Իսկության և անիրականության, իրականի և հնարածինի հարաբերակցության խնդիրն է ներկայացված վեպում: «Շախմատի մի պարտիա խաղալուց հետո, որը տանուլ տվեցի, Բուրիի հետ խոսակցության բռնվեցինք կանանց մասին. առերևույթ՝ կանանց մասին, իսկ ըստ էության՝ տղամարդկանց, ովքեր կարող են դժբախտություններ բերել, եթե չափից ավելի կարևորեն կանանց… Բուրին ասում է (որքանով հասկացա նրան) Մի...
«Խոհանոցը» ժամանակակից գրող Յոշիմոտո Բանանայի լավագույն գործերից է: Նուրբ պատումի կենտրոնում մարդու հոգին է`արտաքին աշխարհի հետ մարդկային հարաբերությունների խոհանոցը: Այս վեպը մի աղջկա մասին է… որը խոհանոց շատ է սիրում… թեև գուցե այն մենակության, ամենակուլ թախծի, անհավանական հուսահատության ու հույսի կայծի և մարդկային պարզ երջանկության մասին է: Մեզանից յուրաքանչյուրը երբևէ ունեցել է լիակատար դատարկության զգացողություն, ասես իրեն ոչ ոք ոչ մի տեղ չի սպասում: Բայց երբեմն արժե կանգ առնել մարդկային եռուզեռի կենտրոնում, հետ նայել ու հասկանալ, որ կյանքում յուրաքանչյուրս էլ ունենք մեկը, որի համար ուզում ենք ապրել, ժպտալ և պարզապես կողքին լինել: Յոշիմոտոյի արձակը առանձնանում է թեթև ռիթմով, թաքնված զգայականությամբ...
Կրոնական բացարձակ տարբեր հայացքներ կրող մարդկանց համագոյակցման, ապրումակցման և դրա բացակայության, միմյանց հասկանալու, ըմբռնելու և ընտրությունը հարգելու մասին այս վեպը հատկանշական է թե՛ որպես ֆեմինիստական, թե՛ որպես կրոնի քննադատական գործ: Այն կրոնի և հատկապես կանանց վրա կրոնի ազդեցության ու հետևանքների մասին վերջին շրջանում Էլիֆ Շաֆաքի կարևորագույն գործերից մեկն է:
Էլիֆ Շաֆաքի այս գիրքը, միահյուսելով Արևելքի և Արևմուտքի մոտիվները, պատմում է մարդկանց մասին, ովքեր դարձել են իրենց ավանդույթների և բարոյական ըմբռնումների պատանդը: Պատմությունն ընթանում է միանգամից մի քանի ժամանակային շերտում, որոնք աստիճանաբար տանում են մի կետի, ավելի ճիշտ՝ գրքի հիմնական իրադարձությանը՝ սպանություն հանուն ընտանիքի պատվի: 1978-ի նոյեմբերի 14-ին ամբողջ ընտանիքի կյանքը փոխվում է կործանարար մի արարքի պատճառով: Գործողություն, որն արդարացում չունի: Որը խաչ է քաշում ներկայի վրա, փոխարենը բացում է անցյալի փակ մնացած ծալքերը՝ սարսռեցնելով բոլորին… Սա պատում է ընտանիքի մի քանի սերունդների մասին՝ Թուրքիայում և Անգլիայում բնակվող: Հին ավանդույթների համաձայն ապրող ընտանիք, որի համար պատիվն ամենակարևորն է: Սա պատմություն...
Փոքրիկ, սակայն հրաշալի պատմություն այն մասին, թե ինչպես է մարդու ներքին ներդաշնակությունը կասկածի տակ դնում և ոչնչացնում ոչ թե նա ինքը, այլ միջավայրը, որն ապրում է կարծրատիպերով: Սայակա Մուրատան իր հերոսին ներկայացնելու շատ հետաքրքիր դիտանկյուն է ընտրել: Սովորաբար վեպերը կառուցվում են հենց այդ ներդաշնակության որոնումների և ի վերջո գտնելու սկզբունքով: Ճապոնացի հեղինակը, սակայն, պատմում է մի աղջկա մասին, որն իրեն լավ է զգում սեփական մաշկի մեջ, քանի դեռ չի բախվում հասարակության անըմբռնողությանը: Մարդիկ չեն կարող հասկանալ, թե ինչու է նա մենակ ապրում, ինչու չի գտնում մշտական աշխատանք, իսկ նա իր հերթին չի հասկանում՝ ինչպես իրեն պահի, որ արդարացնի ընտանիքի և...
Ինչպես հենց ինքը՝ Ալեսսանդրո Բարիկկոն է գրել՝ «Սա վեպ չէ: Ոչ էլ պատմվածք: Սա պատմություն է: Սկսվում է մի մարդուց, որը կտրում է աշխարհը, և ավարտվում մի քամոտ օր, մի լճով, որն իր տեղում է: Մարդու անունը Էրվե Ժոնկուր է: Լճինը՝ հայտնի չէ: Կարելի էր ասել, որ սիրո պատմություն է: Բայց եթե միայն դա լիներ, իմաստ չէր ունենա այն պատմելը: Արանքում կան ցանկություններ, ցավեր, որ լավ գիտես՝ ինչ են, բայց իսկական անուններ չունես, որոնցով կոչես դրանք… »:
Անցյալի ու ներկայի ճիրաններում հայտնված հերոս, իրար շղթայված երկու աշխարհ՝ գեղեցիկ ու գրավիչ Փարիզ և հետհեղափոխական Թեհրան: Շարունակ իր գիրկը կանչող անհոգ մանկություն, հոգին ծվատող կարոտ, հայրենաբաղձություն ու ուծացում, դավաճանություն ու մենություն: Կկարողանա՞ հերոսը դուրս գալ այդ կապանքներից, փախչել հոգեպես ու ֆիզիկապես, գտնել իր կորսված երջանկությունը: Ո՞րն է փախուստի և վերադարձի ոսկե սահմանը: Կկարողանա՞ հերոսն արդյոք գտնել այն: Գոլի Թարաղիի «Վերադարձ» վեպը տալիս է այս հարցերի պատասխանը: Այն գիրք է մեր օրերի մարդու ներաշխարհի ամենաթաքուն, ամենալուռ ու կողպված անկյունների մասին: Այն ոգու ամենանուրբ լարերին դիպչող ստեղծագործություն է:
Գրքում ներկայացված է ռուս ինքնատիպ արձակագիր, դրամատուրգ, քննադատ և հրապարակախոս Եվգենի Զամյատինի (1884-1937) երկու ստեղծագործություն՝ «Ջհանդամում» վիպակը և «Հեղեղ» պատմվածքը: Եվգենի Զամյատինի ստեղծագործության հիմքում ռուս մարդու խառնվածքի գրական-գեղարվեստական իմաստավորման գաղափարն է: Նրա ստեղծագործություններում համադրվում են երևակայականն ու կենցաղայինը, սիմվոլիկայի սինթետիկ կերպավորումը, գեղարվեստական-փիլիսոփայական փորձը:
Իսրայելցի գրող Ամոս Օզի «Հուդա» վեպը դավաճանության և դրա էության, հրեա- քրիստոնեական կապերի մութ կողմերի մասին է, որոնք կարևոր հետք թողեցին արաբ- հրեական ժամանակակից պատմության վրա: Ամոս Օզի փիլիսոփայական, քաղաքական, կրոնական հայացքներն արտահայտվում են բարդ հոգեբանական թնջուկներով ու լարված հարաբերություններով, բայց միևնույն ժամանակ գեղեցիկ պատմությամբ, որ ծավալվում է հին Երուսաղեմի խորհրդավոր մթնոլորտում:
Հեղինակի վկայությամբ՝ վեպի հիմքում ընկած են իրական դեպքեր, որոնց հենց ինքն է ականատես եղել, երբ 1958 և 1964 թվականներին ճամփորդելիս է եղել Պերուական Ամազոնիայում:
Գործողությունը տեղի է ունենում 20-րդ դարում, Դանցիգի մոտակայքում: Դեպքերը պատմում է Օսկար Մացերատը՝ հատուկ բուժական հաստատության հիվանդը, ում զարգացումը կանգ է առել 3 տարեկան հասակում և որը երբեք չի բաժանվում թիթեղյա թմբուկից և դրա միջոցով է նկարագրում իր տեսած ամեն բան: Սանիտար Բրունո Մյունստերբերգը նրան գրելու թուղթ է բերում, և Օսկարը սկսում է իր և իր ընտանիքի կյանքի պատմությունը: Նախ սկսում է մորական տատից՝ Աննա Բրոնսկուց, որը 1899 թ. ժանդարմներից փրկել է հերոս պապուն՝ Յոզեֆ Կալայչեկին` թաքցնելով նրան իր լայն փեշի տակ: Նա ծնում է Օսկարի մորը՝ Ագնեսին: Յոզեֆ Կոլայչեկը ուրիշի անվան տակ ապրում է կնոջ հետ: Սակայն նրան հայտնաբերում...
եպը գրվել է 1985-1989 թվականներին: Գիրքը բաղկացած է երկու մասից (առաջին մաս՝ 19 գլուխ, երկրորդ մաս՝ տասնյոթ գլուխ) և Օրհան Փամուկի վերջաբանից, որտեղ ներկայացնում է վեպի ստեղծման պատմությունը: Վեպն ընծայված է Այլընին: Վեպի բնաբանն է. «Իբնի Արաբին ասում է՝ իր դերվիշ հոգին երկինք համբարձվում, հասնում է աշխարհը շրջապատած Քաֆ լեռանը, տեսնում է, որ սարի շուրջ օձ է փաթաթվել: Ակնհայտ է, որ այսօր աշխարհի շուրջ նման սար և սարի շուրջ նման օձ չկա: Իսլամի հանարագիտարան»: Վիքիպեդիա
Օրհան Փամուկի՝ 1998 թվականին տպագրված վեպը։ Գրքի համար 2006 թվականին Փամուկը ստացել է Գրականության Նոբելյան մրցանակ։ Գիրքը, որը պատմում է Օսմանյան կայսրության ժամանակների մանրանկարիչների մասին, մեծացրեց Փամուկի միջազգային համբավն ու հասցրեց նրան Նոբելյան մրցանակի։ Փամուկի այս գործում կան Ջոյսի, Կաֆկայի, Մաննի, Նաբոկովի և Պրուստի, Ումբերտո Էկոյի, Խորխե Լուիս Բորխեսի ազդեցությունները։ Հետաքրքիր է, որ այդ ազդեցությունների ընդգծումը ոչ միայն չի ստվերում Փամուքյան բնագիրը, այլև տեղի է ունենում ճիշտ հակառակը։ Փամուքն ամենալավը գիտի այդ ազդեցությունների մասին և չի էլ փորձում թաքցնել դրանք։ Նա օգտագործում է համաշխարհային վեպի փորձառությունը, խաղարկում է դրանք՝ իր պատմելիք արևելյան նյութը արևմտյան վեպի ծանոթ ֆորմաներով համընթեռնելի դարձնելու համար։...
«Սպանություն Արևելյան ճեպընթացում» վիպակը համարվում է Ագաթա Քրիստիի լավագույն ստեղծագործություններից մեկը։ Գլխավոր հերոսը Էրքյուլ Պուարոն է, որն իր մասնագիտական հմտությունների և ճկուն տրամաբանության շնորհիվ բացահայտում է չափազանց հետաքրքրական մի հանցագործություն։ «Սպանություն Արևելյան ճեպընթացում» վեպը առաջին անգամ հրատարակվել է 1934 թվականին Մեծ Բրիտանիայում։ «Դետեկտիվի թագուհի» Ագաթա Քրիստիի պատկերավոր սպանությունների առեղծվածները տասնամյակներ շարունակ հետապնդել են ընթերցողներին: Նրա գրքերը հրատարակվել են ավելի քան 2 միլիարդ տպաքանակով և թարգմանվել են աշխարհի շուրջ 100 լեզուներով: Ագաթա Քրիստին գրանցված է Գինեսի համաշխարհային ռեկորդների գրքում՝ որպես բոլոր ժամանակների ամենավաճառված վիպագիրը: Նա նաև աշխարհի ամենաշատ թարգմանված հեղինակն է՝ առաջ անցնելով Ժյուլ Վեռնից և Ուիլյամ Շեքսպիրից: Բոլոր ժամանակների ամենախորհրդավոր...
«Ամենաարդյունավետ մարդկանց 7 սովորույթները» բեսթսելերի հեղինակ Սթիվեն Ռ․ Քովիի երկար սպասված նոր գիրքը «Ամենաարդյունավետ մարդկանց 7 սովորույթները» գրքի վրա աշխատելուց ի վեր նման կիրք, վստահություն ու հուզմունք ես չէի զգացել։ Կարծում եմ՝ պատճառը, որ «8-րդ սովորույթում» տեղ գտած նոր գաղափարներն այդքան ուժեղ արձագանք ունեցան, այն է, որ մարդիկ դատարկության զգացում ունեն։ Այս նույն դատարկությունը զգացվում է նաև ողջ աշխարհի կազմակերպություններում, որոնց մեծ մասը պայքարում է իր գերակա նպատակներին հասնելու համար։ Մարդկանց մոտ չկա այն զգացողությունը, որ իրենց յուրահատուկ տաղանդները պահանջված են կամ գնահատված։ Որպես արդյունք՝ թե մարդկանց, թե կազմակերպությունների մոտ առաջանում է բնական մղում՝ գտնելու իրենց ձայնը, ունենալու նշանակություն, անելու...
«Ոչ ավանդական նկարչություն» ուսումնաօժանդակ ձեռնարկը միտված է լրացուցիչ կրթությանն ու գործնական կիրառության նախադպրոցական կրթություն իրականացնող կառույցներում՝ անկախ նրանց ուղղվածության տեսակից և նրանցում իրականացվող ծրագրերից:
«Կերպարվեստային դիդակտիկ խաղ-պարապմունքներ» ուսումնաօժանդակ ձեռնարկը նախատեսված է գործնական կիրառության համար նախադպրոցական կրթություն իրականացնող կառույցներում՝ անկախ նրանց ուղղվածության տեսակից և նրանցում իրականացվող ծրագրերից: Ձեռնարկում ներկայացված են ուսուցողական և ճանաչողական նշանակությամբ, ուրախ և զվարճալի, կերպարվեստային ընկալումները զարգացնող խաղեր:
Մագնիսական քարտեր, տառեր, թվեր, երկրաչափական մարմիններ։ Ներկայացված դիդակտիկ նյութերն ունեն ուսուցողական և ճանաչողական նշանակություն։ Դրանցում հաշվի են առնվել նաև ներառական խմբի երեխաների հնարավորությունները ուսուցման գործընթացը հեշտությամբ հաղթահարելու և ծրագրային առաջադրանքների կատարմանը ինտեգրվելու համար։ Դիդակտիկ նյութերի հավաքածուի առավելությունն այն է, որ դրանք ունեն կպչուն մագնիսական հատկություն և հեշտությամբ ամրանում են մագնիսական գրատախտակին։ Բոլոր դիդակտիկ նյութերը՝ տառերը, թվերը և երկրաչափական պատկերները եզրագծված են դեղին երիզով, որը կապահովի տեսողության խնդիրներ ունեցող երեխաների ակտիվ մասնակցությունը պարապմունքներին։ Երկրաչափական պատկերների հավաքածուն իր մեջ ներառում է բազմագույն քառակուսիներ, եռանկյուններ, շրջաններ, օվալաձև պատկերներ, ուղղանկյուններ, որոնց օգնությամբ կարելի է հավաքել տարաբնույթ երկրաչափական հարթ կառուցումներ, ապլիկացիաներ։
Սույն մեթոդական ուղեցույցը նախատեսված է պարզաբանելու «Սովորում ենք նկարել 5-6 տարեկանում» նկարչական ալբոմում տեղ գտած առաջադրանքների կառուցվածքը և բովանդակությունը: Ալբոմը կազմված է ավագ խմբի կրթական համալիր ծրագրի՝ նկարչության պարապմունքներին ներկայացվող թեմատիկ պլանավորման և չափորոշչային պահանջներին համապատասխան: Ներկայացված առաջադրանքների հիմքում դրված են նախորդ տարիքային խմբերում երեխաների ձեռք բերած նկարչական փորձը, պարզագույն գիտելիքները և կարողությունները: Այս տարիքային խմբում, արդեն, նախատեսվում է շարունակել զարգացնել, խորացնել, ընդլայնել, ինչպես նաև գծանկարչական և գունանկարչական կարողությունները զարգացնող տարբեր վարժություն-առաջադրանքների միջոցով ամրապնդել նկարչական կարողությունները: Պարապմունքներում պահպանված է միջառարկայական կապը՝ խոսքի զարգացում, մաթեմատիկա, ֆիզկուլտուրա, երաժշտություն։
Նկարչական ալբոմ՝ նախատեսված 5-6 տարեկան երեխաների համար։ Ալբոմի առաջադրանքներում պահպանված են «Կերպարվեստի մեթոդիկայի» ծրագրային պահանջները, ուսուցման սկզբունքները և տվյալ տարիքային խմբին ներկայացվող պահանջները: Ալբոմը հնարավորություն է տալիս ծանոթանալ նկարչական միջոցներին և սովորել գծանկարի և գունանկարի «այբուբենը»: Ալբոմներում պարապմունքները ներկայացված են ուղեկցող գունազարդ նկար-առաջադրանքներով, որոնք ենթադրում են 3 մակարադակ՝ հուշող, օգնող, ուղղորդող: Այսպիսի կառուցվածքը հնարավորություն է տալիս նաև ներառական խմբի երեխաներին հեշտությամբ ինտեգրվել ներկայացված առաջադրանքների կատարմանը:
Սույն մեթոդական ուղեցույցը նախատեսված է պարզաբանելու «Սովորում ենք նկարել 4-5 տարեկանում» նկարչական ալբոմում տեղ գտած առաջադրանքների կառուցվածքը և բովանդակությունը, որը կազմված է միջին խմբի թեմատիկ պլանավորման ձեռնարկի նկարչության պարապմունքներին ներկայացվող ծրագրային պահանջներին համապատասխան։ Ներկայացված առաջադրանքների հիմքում դրված են նախորդ տարիքային խմբում երեխաների ձեռք բերած նկարչական փորձը, պարզագույն գիտելիքները և կարողությունները: Այս տարիքային խմբում, արդեն, նախատեսվում է շարունակել զարգացնել, խորացնել, ընդլայնել, ինչպես նաև տարբեր վարժություն-առաջադրանքների միջոցով ամրապնդել նկարչական կարողությունները:
Նկարչական ալբոմ՝ նախատեսված 4-5 տարեկան երեխաների համար։ Ալբոմի առաջադրանքներում պահպանված են «Կերպարվեստի մեթոդիկայի» ծրագրային պահանջները, ուսուցման սկզբունքները և տվյալ տարիքային խմբին ներկայացվող պահանջները: Ալբոմն ունի ուսուցողական և ճանաչողական նշանակություն, ինչը հնարավորություն է տալիս ծանոթանալ նկարչական միջոցներին և սովորել գծանկարի և գունանկարի «այբուբենը»: Ալբոմում պարապմունքները ներկայացված են ուղեկցող գունազարդ նկար-առաջադրանքներով, որոնք ունեն 3 մակարադակ՝ հուշող, օգնող, ուղղորդող: Այսպիսի կառուցվածքը հնարավորություն է տալիս նաև ներառական խմբի երեխաներին հեշտությամբ ինտեգրվել առաջադրանքների կատարմանը:
Սույն մեթոդական ուղեցույցը նախատեսված է պարզաբանելու «Սովորում ենք նկարել 3-4 տարեկանում» նկարչական ալբոմում տեղ գտած առաջադրանքների կառուցվածքը և բովանդակությունը, որը կազմված է կրտսեր երկրորդ խմբի համար նախատեսված կերպարվեստային պարապմունքների թեմատիկ պլանավորման ձեռնարկի պահանջներին համապատասխան։ Ներկայացված առաջադրանքների հիմքում դրված են նախորդ տարիքային խմբում ձեռք բերած նկարչության պարզագույն գիտելիքները և կարողությունները: Այստեղ արդեն նախորդ՝ ձեռք բերած գիտելիքները և կարողությունները պետք է շարունակել զարգացնել, խորացնել, ընդլայնել, ինչպես նաև վարժանքների միջոցով ամրապնդել նկարչական որոշ կարողություններ:
