«Ջորջի հրաշագործ բալասանը». Ջորջ Խենթլիի տատիկը անպետք փնթփնթան պառավ է: Որ իմանաք Ջորջը ո՜նց է ատում զզվելի ջադուին: Օրերից մի օր ՏԱՏԻԿԻՆ դեղը տալիս… ըհը՜, հո- հո՜… հը- հը՜մ… Ջորջը հասկանում է, թե ինչ պիտի անի. կախարդական բալասանը պիտի պատրաստի, որը տատիկին կա՛մ իսպառ կբուժի, կա՛մ… այնքան էլ չէ:
«Աշխարհի չեմպիոն Դանին». Դանին պաշտում է հորը: Բայց պատկերացրու նրա զարմանքը, երբ պարզվում է, որ հայրը սիրում է օրենքը խախտել: Այո, նույնիսկ մեծերն են երբեմն շրջանցում կանոնները: Բայց Դանին գիտի, որ չնայած դրան, իր հայրը նույն բարի ու խելացի մարդն է՝ լի հետաքրքիր գաղափարներով: Դու է՛լ միացիր վայրուվերումներով լի նրանց արկածներին ու տես՝ արդյոք նրանց հաջողվում է իրականացնել բոլոր ժամանակների ամենահանդուգն ու վտանգավոր մտահղացումը:
«Կախարդին գումարած ագռավ». Կախարդ պառավի ու նրա գործընկեր ագռավի մասին ամբողջ աշխարհը միայն վատն է խոսում։ Նույնիսկ իրե՛նք իրենց մասին մի լավ բան ասել չեն կարող։ Բայց այս գիրքը կարդալիս կծիծաղեք նրանց վրա, երբեմն կխղճաք ու ի վերջո կսիրեք նրանց։ Եվ խոստովանենք՝ վաղուց ժամանակն է իմանալու, թե այս երկուսը կախարդպառավություն ու ագռավություն անելուց բացի ինչով են զբաղվում։
«Գայլն ու Ձմեռ Պապը» ֆիննական հեքիաթը պատմում է չար գայլի մասին, որը գողանում է Ձմեռ Պապիկի քուրքը և որոշում փոխարինել նրան: Կճանաչե՞ն նրան անտառի բնակիչները:
«Ամեն ինչ Տանիքի Կառլսոնի մասին» գրքում ընդգրկված են շվեդ հռչակավոր մանկագիր Աստրիդ Լինդգրենի «Ապերիկն ու Տանիքի Կառլսոնը», «Տանիքի Կառլսոնը վերադառնում է» և «Տանիքի Կառլսոնը հայտնվում է նորից» վիպակները: «Մանչուկն ու Կառլսոնը, որն ապրում է տանիքում» վիպակը եռագրության մեջ առաջինն է: Պատմվածքի գործողությունները կատարվում են 1950-ական թվականներին Ստոկհոլմում։ Մի տանը, որտեղ ապրում էին գլխավոր հերոսները՝ Սվանթեն՝ Սվանթեսոն ընտանիքի կրտսեր որդին՝ Մանչուկ մականունով և տանիքում ապրող Կառլսոնը։ Կարծիք կա, որ այս տան նախատիպը հանդիսանում է Ստոկհոլմի Upplandsgatan, 1 հասցում գտնվող տունը։ Ռուսաստանում գիրքը հայտնի դարձավ թարգմանության շնորհիվ։ ԽՍՀՄ-ում պատմվածքի առաջին հրատարակությունը լույս տեսավ 1957 թվականին։ Շվեդիայում Կառլսոն ազգանունը տարածվածությամբ երրորդն է. 2008 թվականին գրանցվել է այդ ազգանունը կրող...
Յուրի Օլեշայի «Երեք հաստլիկները» հեքիաթ-վիպակը գրվել է մոտ 90 տար առաջ, սակայն կարծես մեր ներկա իրականության արտացոլումը լինի: Բռնակալ Երեք Հաստլիկների իշխանության դեմ տեղի է ունենում ժողովրդական ընդվզում զինագործ Պրոսպերոյի և մարզիկ Թիբուլի գլխավորությամբ: Այդ նույն ժամանակ պատահաբար վնասվում է թագաժառանգի տիկնիկը, և դոկտոր Գասպար Արներին հրաման է ստանում վերանորոգել այն: Եվ դրանից հետո դեպքերը զարգանում են չափազանց անսպասելի ընթացքով:
Քաղաքի ծայրամասում գտնվող լքված տանը ուրվական է ապրում։ Նա սարսափելի միայնակ է, քանի որ շրջապատում մարդիկ չկան, ում կարելի է հյուր գնալ: Անջատել մահճակալի լամպը գրքով քնածների համար, ծածկել երեխային վերմակով։ Եվ հետո, վերադառնալով տուն, ամբողջ օրը հանգիստ քնել։ Ուրվականը կորցրեց քունը, երբ նրա բոլոր հարևանները տեղափոխվեցին: Սակայն մի օր ամեն ինչ փոխվում է։ Ի վերջո, ուրվականով տուն է տեղափոխվում աղջիկ երեխայի հետ մի երիտասարդ ընտանիք:
«Զմրուխտյա մկրատը». Սադափ Դարզին տասներկուամյա ուշիմ ու խելացի աղջիկ է: Նա երազում է փոխել աշխարհը: Սովորական մի օր` դպրոց գնալուց առաջ, Սադափը հանդիպում է Կարկանդակ անունով ոսկեգույն վիշապին… Շատ շուտով պարզվում է, որ վհուկների ու կախարդների Ապակեբուրգ քաղաքում տագնապած սպասում են Սադափին։ Աշխարհում չարի ու բարու ճիշտ հավասարակշռությունը խախտված է, և այն հնարավոր է վերականգնել միայն Սադափ Դարզիի օգնությամբ…
«Չարլին և շոկոլադի գործարանը» Ռոալդ Դալի հեքիաթ–վիպակը արտասովոր հրուշակագործ պարոն Ուոնկայի շոկոլադի գործարանում փոքրիկ Չարլիի արկածների մասին է։ Փոքրիկ տղա Չարլի Բաքեթըապրում է շատ աղքատ ընտանիքում։ Յոթ մարդ (տղան, նրա ծնողները, երկու պապիկն ու երկու տատիկը) ծվարել էին քաղաքի ծայրամասի փոքրիկ տնակում, ամբողջ ընտանիքից միայն Չարլիի հայրն աշխատանք ուներ. նա ատամի մածուկի պարկուճների կափարիչներն էր պտտում։ Ընտանիքը չուներ անգամ ամենաանհրաժեշտը. տնակում ընդամենը երկու անկողին կար, որոնց վրա պառկած էին չորս ծերունիները, ընտանիքն ապրում էր կիսաքաղց, սնվում էին կարտոֆիլով և կաղամբով։ Չարլին շատ էր սիրում շոկոլադ, սակայն ստանում էր դա տարվա մեջ միայն մեկ օր՝ մեկ շոկոլադե սալիկ իր ծննդյան օրը՝...
«Հեքիաթ ծեր առյուծի մասին». Հեքիաթը պատմում է բոլոր գազանների թագավորի՝ ծեր առյուծի մասին, որը որոշել է թողնել իր հպարտ կոչումը և հաստատվել մարդկանց մեջ: Բայց ոչ սովորական քաղաքում, այլ հմայիչ Լվով քաղաքի հենց կենտրոնում, որտեղ նրան զարմանալի արկածներ են սպասվում:
«Լուսատտիկ Տատիկը». Մանկագիր Էդուարդ Ավագյանը մանուկների կողմից անչափ սիրված հեղինակներից է: Ինչպես հեղինակի նախորդ գրքույկները, այնպես էլ այս՝ «Լուսատտիկ Տատիկը» ժողովածուն, երեխաների առջև բացում է ուրույն մի աշխարհ, որը լի է հետաքրքրաշարժ պատմություններով, յուրօրինակ պատկերներով ու գունեղ հերոսներով: Իսկ գեղեցիկ պատկերազարդումները գրքի ընթերցումը դարձնում են առավել հետաքրքիր: Ժողովածուն նախատեսված է նախադպրոցական և դպրոցական կրտսեր տարիքի երեխանեի համար:
«Քաջ Նազարը» Հովհաննես Թումանյանի հեքիաթն է՝ գրված 1912 թվականին։ Հեքիաթում մշակված է հավերժական թեման վախկոտ մարդու մասին, որն բախտի բերմամբ իշխանության է հասնում։ Հեքիաթը գրելիս Թումանյանը ձեռքի տակ ունեցել է այս պատմության բազմաթիվ տարբերակներ՝ գերմանական, ռուսական, վրացական, թուրքական և հայկական: Նազարը վախկոտ ու ալարկոտ մարդ է, բայց միաժամանակ անչափ պարծենկոտ։ Մի գիշեր կինը դուռը փակում է՝ Նազարին թողնելով դրսում։ Վերջինս վախեցած նստում է պատի տակ ու մնում մինչև լույսը բացվելը։ Առավոտյան, երբ ճանճերը հավաքվում են նրա շուրջը, ձեռքով խփում է ու սպանում մի քանի ճանճ։ Չկարողանալով հաշվել սատկած ճանճերին՝ որոշում է, որ հազարից պակաս չեն լինի, գնում է գյուղի տերտերի...
«Տոնազավրը կամ ամանորյա հրաշք». Մոռացեք` ինչ որ մինչև հիմա կարծել եք թե գիտեք Հյուսիսային բևեռի մասին: Լոշիկը կրակին դրեք թող տաքանա, իսկ դուք պատրաստվեք, հիմա ծանոթանալու եք Վիլյամ Դեդևան անունով տղայի, նրա հայրիկի`Բոբ Դեդևանի, Ձմեռ պապիկի (բա՞, իսկական), Շշմլուլիկ անունով էլֆի, Բրենդա Վաթերի, դպրոցի (ով իմանա, գուցեև՝ աշխարհի) ամենազզվելի աղջկա, Որսորդ անունով նողկալի արարածի, և մի զարմանալի, արտասովոր դինոզավրի հետ…
«Տոնազավրը և ձմռան կախարդը». ԿԱԽԱՐԴԱՆՔՆ ուր որ է՝ նորից պիտի ներխուժի Վիլյամ Դեդևանի կյանք: Լոշիկը կրակին դրեք՝ թող տաքանա, իսկ մենք գնանք Հյուսիսային բևեռ ու հանդիպենք ՏՈՆԱԶԱՎՐԻՆ՝ ամենից զարմանալի, արտասովոր դինոզավրին, որ Բևեռային սահնակին լծված՝ հպարտորեն ման է տալիս… ՁՄԵՌ ՊԱՊԻՆ՝ աշխարհի ամենահրաշա-գեր և գեր- հրաշալի թույն դեմքին, որը երկինքը ճեղքում՝ աշխարհով մեկ երեխաներին տոնական նվերներ է հասցնում շնորհիվ… ՁՄՌԱՆ ԿԱԽԱՐԴԻ՝ սառցասառը, խորհրդավոր, մոգական, որնի զորու է անգամ ժամանակը սառեցնել… Երբ Վիլյամը հասկանում է, որ Նոր տարու գոյությունը մազից է կախված, Տոնազավրի հետ՝ կյանքը վտանգելով, գլխակորույս նետվում է փրկության: Այս հրաշալի, արկածա-լի, ընկերա-լի, երգա-լի ու խնդա-լի ամանորյա պատմությունըիսկ և իսկը...
«Մկների ժողովը» Սով էր, սով էր մկստան, Կատվի ձեռքից լկստան Գզիրն ընկավ դռնեդո´ւռ Էլ չթողեց տուն-կտուր Ջահել ահել գեղովի, Կանչեց, բերեց ժողովի՝ Թե ինչ անեն, որ կատվեն Մի հնարքով ազատվեն…
Կան ստեղծագործություններ, որոնք մեր մանկության անբաժան ուղեկիցն են: Այդպիսիներից է նաև Ալեքսանդր Պուշկինի «Հեքիաթ ձկնորսի ու ձկան մասին» ստեղծագործությունը, որն առավելապես հայտնի է «Ոսկե ձկնիկը» անվամբ: Ինչ խոսք, այն մեծ նշանակություն ունի երեխաների բարոյահոգեբանական դաստիարակության գործում: Մեծանուն գրողի այս ստեղծագործությունը ներկայացվում է ինչպես նոր թարգմանությամբ, այնպես էլ նոր ու յուրօրինակ պատկերազարդմամբ: Հեքիաթ ձկնիկի և ձկնորսի մասին (ռուս.՝ «Сказка о рыбаке и рыбке»)՝ հեքիաթ, որը գրել է Ալեքսանդր Սերգեևիչ Պուշկինը 1883 թվականի հոկտեմբերի 2 (14)-ին։ Առաջին անգամ տպագրվել է 1835 թվականին «Գրադարան ընթերցանության համար» ամսագրում։ Ձեռագրի վրա կա «18 սերբական երգ» նշումը։ Այդ նշանը ցույց է տալիս, որ Պուշկինը պատրաստվում էր...
